Je hebt grofweg 3 types in een organisatie:
– De leidinggevende
– De medewerker
– De medewerker die geen leidinggevende nodig heeft
Het laatste type is er één om in de gaten te houden. En ook het type die het vaakst vergeten wordt. Vooral als het druk is. Dan denkt de leidinggevende: ‘Die redt zich wel’.
En dit type denkt zelf ook ‘Ik red me wel’. Hij is namelijk al vroeg zelfstandig geworden en niet gewend om uit te reiken.
➡️ En dat is de valkuil.
Dit type heeft te leren om om hulp te vragen. Hij heeft een spiegel nodig. Een leidinggevende die vraagt: ‘Maar moet jij dit alleen doen?’, ‘Is dit jouw verantwoordelijkheid?’ en ‘Wat heb je nodig?’.
En als jij jezelf herkent in dit type, weet dan dat je trots mag zijn op jezelf. En weet ook dat het oké is om te leunen. Om samen de verantwoordelijkheid te dragen. Of het te laten waar het hoort.
Het moment dat ik dat besefte, écht besefte door te begrijpen hoe het werkt voor mij en waar het vandaan komt dat het soms niet eens in me op komt om het samen te doen, is er heel veel voor mij veranderd.
En nog steeds is het mijn valkuil om het alleen te willen doen. En me verantwoordelijk te voelen voor dingen waar ik niet (alleen) verantwoordelijk voor ben.
Maar nu ik het steeds sneller herken bij mezelf kan ik sneller andere keuzes maken. Hierdoor is mijn leven letterlijk lichter geworden.
En dat gun ik jou ook.
Happy Workday!
🙋♀️ Maaike